De eerste week!
Blijf op de hoogte en volg Heleen
18 Maart 2014 | Ghana, Sandema
Lieve allemaal!
Ik zit nu een week in Ghana en ik krijg zoveel vragen over alles dat het denk ik tijd wordt voor een eerste blog.
Vorige week dinsdagavond kwam ik ’s avonds laat aan in Accra en ik werd verwelkomd door Vida, die mij naar Marleen’s huis heeft gebracht. Marleen woont (of woonde.. ze woont nu weer in Nederland) in Olebu, een buitenwijk van Accra. Ze hebben een heerlijk huis met een grote binnentuin en een dakterras. Hier ben ik twee dagen gebleven, waarbij ik eigenlijk niet bijzonder veel heb gedaan. Er was nog een Nederlandse vrouw (Rita) die al 6 weken in Ghana zat en met wie ik lekker bij kon praten, ik heb een beetje met de kids gespeeld (er wonen daar een stel leuke pleegkinderen), en ik ben nog een ochtend met Vida naar Accra town geweest. Wat ik van Accra heb gezien is dat het groot, druk, en best vies is, en ik vond het dus niet heel erg om richting het noorden te gaan. Samen met Vida heb ik op vrijdagochtend de bus gepakt richting Bolgatanga. We waren voor Afrikaanse begrippen veel te ruim op tijd (1.5uur van te voren) en de bus vertrok voor Afrikaanse begrippen natuurlijk ook op tijd (1.5 uur te laat..). De bus was prima, met fijne stoelen en airco! De eerste uren van de reis waren goed te doen. Ik heb wat liggen slapen en me zitten vergapen aan de vreselijk slechte Ghanese films die in de bus werden gedraaid. De thema’s van die films zijn heel raar: een koning die zijn dochter kwijtraakt omdat ze opeens mentaal gestoord is, ruzies tussen twee vrouwen van een polygame man waarbij ze zover gaan dat ze zelfs elkaars kinderen blind maken, dramatische bevallingen, hekserij, en vooral heel veel ruzies. Op het begin waren deze films wel vermakelijk, maar uiteindelijk wilde ik toch wel gaan slapen. Het geluid van de tv stond echt vreselijk hard en ik was volgens mij de enige die daar last van had en er niet door kon slapen (en dat terwijl ik zelfs nog oordoppen in had). Om een uurtje of drie was ik het echt helemaal zat en heb ik de buschauffeur toch vriendelijk verzocht om de tv even uit te zetten wat hij gelukkig deed. De enige man die nog wel wakker was in de bus en de films blijkbaar ontzettend leuk vond snapte daar vrij weinig van en vroeg boos: ‘HEY! Why you turn it off?’. Tja, sorry, sommige mensen slapen ’s nachts gewoon.
Om 7uur ’s ochtends kwamen we in Bolga aan, maar we moesten nog overstappen op de bus naar Sandema. De ochtendbus hadden we gemist en dus zijn we met al onze spullen in een minibusje gestapt. Lekker knus met 20 mensen over de hobbelige zandwegen! Nog fijner was dat er een mentaal gehandicapte jongen in de bus zat die af en toe gevaarlijk spastische bewegingen maakte met zijn armen en lekker hard kon schreeuwen. Ik kreeg het idee dat Ghanezen niet zo goed weten hoe ze met gehandicapten om moeten gaan en de hele bus was dan ook doodsbang voor hem.
Na 2.5uur kwamen we eindelijk in Sandema aan en werd ik verwelkomd in het fosterhouse. Ik was behoorlijk kapot en heb vooral nog wat uurtjes liggen slapen. Het was zaterdag dus de kinderen waren thuis. Het is raar om opeens in zo’n andere omgeving te komen en ook de kinderen moesten even wennen aan het feit dat er weer een nieuwe vrijwilligster was. We hebben op het gemakje wat tv gekeken en spelletjes gedaan, en op die manier raakten we steeds meer aan elkaar gewend. Ook zondag was een relaxte dag. Ik ben twee keer naar de markt geweest en verder me met de kinderen vermaakt.
Gisteren (maandag) waren de kinderen naar school en was het ’s ochtends dus lekker rustig in het huis. Ik ben op dit moment vooral rustig aan wennen aan de hitte, en aan het bekijken wat de regels zijn, hoe alles werkt, wie wat doet en waar alles staat. We hebben staffmeeting gehouden, wat nieuwe regels opgesteld en ik ben verantwoordelijk gemaakt voor de financiën van het weeshuis (en ook dat moet ik nog even goed bekijken want alles is niet bepaald zo netjes gestructureerd als in Nederland). Ik ben met Monica naar de bank geweest, en dat nam natuurlijk ook weer wat uurtjes in beslag want even snel geld opnemen met je pinpas zit er hier niet in. Toen ik terugkwam waren de kinderen thuis en heb ik ze geholpen met hun huiswerk. Daarna is het tijd om te douchen en te eten en om 8uur gaat iedereen naar bed. Op die manier gaat de dag best snel voorbij! Ik heb vannacht ook buiten geslapen omdat het in mijn kamer veel te warm was. Helaas heb ik niet zo lekker geslapen: er was heel veel muziek te horen (zowel traditioneel Afrikaanse muziek als Afrikaanse hiphop) en dat gaat gerust de hele nacht door. De geiten maakten veel lawaai in hun hok, en we hebben gister een pup teruggekregen (van een Engels meisje die deze had meegenomen maar deze week weer terug naar huis gaat) en Leo (zo heet ie ja) wilde eigenlijk alleen maar bij mij liggen. Om 4.30 werd ik alweer wakker van Atimlie die opstond om het ontbijt voor de kinderen te gaan maken, en om 5uur kwamen ook de kinderen uit bed. Ja, dat zijn nog eens tijden! Ik ben nog maar even in mijn kamer gaan liggen om nog wat slaap te pakken.
Tot nu toe bevalt het dus eigenlijk erg goed! Het is erg wennen, aan de mensen, de temperatuur en de omgeving, maar ik heb het vertrouwen dat het wel goed komt. Ik hoop deze week ook een bezoek te brengen aan de dorpen waar de microkredietgroepen zich bevinden, maar zoals altijd in Afrika is het nooit erg zeker wanneer we dit gaan doen. Ik laat het voorlopig allemaal maar over me heen komen!
Bedankt overigens voor alle lieve berichtjes en kaartjes die ik nog heb gekregen van sommigen! Altijd leuk om dat te lezen wanneer je net onderweg bent.
Ik heb overigens ook een Ghanees telefoonnummer waarmee ik kan whatsappen! +233 502179576
Liefs, Heleen!
Ik zit nu een week in Ghana en ik krijg zoveel vragen over alles dat het denk ik tijd wordt voor een eerste blog.
Vorige week dinsdagavond kwam ik ’s avonds laat aan in Accra en ik werd verwelkomd door Vida, die mij naar Marleen’s huis heeft gebracht. Marleen woont (of woonde.. ze woont nu weer in Nederland) in Olebu, een buitenwijk van Accra. Ze hebben een heerlijk huis met een grote binnentuin en een dakterras. Hier ben ik twee dagen gebleven, waarbij ik eigenlijk niet bijzonder veel heb gedaan. Er was nog een Nederlandse vrouw (Rita) die al 6 weken in Ghana zat en met wie ik lekker bij kon praten, ik heb een beetje met de kids gespeeld (er wonen daar een stel leuke pleegkinderen), en ik ben nog een ochtend met Vida naar Accra town geweest. Wat ik van Accra heb gezien is dat het groot, druk, en best vies is, en ik vond het dus niet heel erg om richting het noorden te gaan. Samen met Vida heb ik op vrijdagochtend de bus gepakt richting Bolgatanga. We waren voor Afrikaanse begrippen veel te ruim op tijd (1.5uur van te voren) en de bus vertrok voor Afrikaanse begrippen natuurlijk ook op tijd (1.5 uur te laat..). De bus was prima, met fijne stoelen en airco! De eerste uren van de reis waren goed te doen. Ik heb wat liggen slapen en me zitten vergapen aan de vreselijk slechte Ghanese films die in de bus werden gedraaid. De thema’s van die films zijn heel raar: een koning die zijn dochter kwijtraakt omdat ze opeens mentaal gestoord is, ruzies tussen twee vrouwen van een polygame man waarbij ze zover gaan dat ze zelfs elkaars kinderen blind maken, dramatische bevallingen, hekserij, en vooral heel veel ruzies. Op het begin waren deze films wel vermakelijk, maar uiteindelijk wilde ik toch wel gaan slapen. Het geluid van de tv stond echt vreselijk hard en ik was volgens mij de enige die daar last van had en er niet door kon slapen (en dat terwijl ik zelfs nog oordoppen in had). Om een uurtje of drie was ik het echt helemaal zat en heb ik de buschauffeur toch vriendelijk verzocht om de tv even uit te zetten wat hij gelukkig deed. De enige man die nog wel wakker was in de bus en de films blijkbaar ontzettend leuk vond snapte daar vrij weinig van en vroeg boos: ‘HEY! Why you turn it off?’. Tja, sorry, sommige mensen slapen ’s nachts gewoon.
Om 7uur ’s ochtends kwamen we in Bolga aan, maar we moesten nog overstappen op de bus naar Sandema. De ochtendbus hadden we gemist en dus zijn we met al onze spullen in een minibusje gestapt. Lekker knus met 20 mensen over de hobbelige zandwegen! Nog fijner was dat er een mentaal gehandicapte jongen in de bus zat die af en toe gevaarlijk spastische bewegingen maakte met zijn armen en lekker hard kon schreeuwen. Ik kreeg het idee dat Ghanezen niet zo goed weten hoe ze met gehandicapten om moeten gaan en de hele bus was dan ook doodsbang voor hem.
Na 2.5uur kwamen we eindelijk in Sandema aan en werd ik verwelkomd in het fosterhouse. Ik was behoorlijk kapot en heb vooral nog wat uurtjes liggen slapen. Het was zaterdag dus de kinderen waren thuis. Het is raar om opeens in zo’n andere omgeving te komen en ook de kinderen moesten even wennen aan het feit dat er weer een nieuwe vrijwilligster was. We hebben op het gemakje wat tv gekeken en spelletjes gedaan, en op die manier raakten we steeds meer aan elkaar gewend. Ook zondag was een relaxte dag. Ik ben twee keer naar de markt geweest en verder me met de kinderen vermaakt.
Gisteren (maandag) waren de kinderen naar school en was het ’s ochtends dus lekker rustig in het huis. Ik ben op dit moment vooral rustig aan wennen aan de hitte, en aan het bekijken wat de regels zijn, hoe alles werkt, wie wat doet en waar alles staat. We hebben staffmeeting gehouden, wat nieuwe regels opgesteld en ik ben verantwoordelijk gemaakt voor de financiën van het weeshuis (en ook dat moet ik nog even goed bekijken want alles is niet bepaald zo netjes gestructureerd als in Nederland). Ik ben met Monica naar de bank geweest, en dat nam natuurlijk ook weer wat uurtjes in beslag want even snel geld opnemen met je pinpas zit er hier niet in. Toen ik terugkwam waren de kinderen thuis en heb ik ze geholpen met hun huiswerk. Daarna is het tijd om te douchen en te eten en om 8uur gaat iedereen naar bed. Op die manier gaat de dag best snel voorbij! Ik heb vannacht ook buiten geslapen omdat het in mijn kamer veel te warm was. Helaas heb ik niet zo lekker geslapen: er was heel veel muziek te horen (zowel traditioneel Afrikaanse muziek als Afrikaanse hiphop) en dat gaat gerust de hele nacht door. De geiten maakten veel lawaai in hun hok, en we hebben gister een pup teruggekregen (van een Engels meisje die deze had meegenomen maar deze week weer terug naar huis gaat) en Leo (zo heet ie ja) wilde eigenlijk alleen maar bij mij liggen. Om 4.30 werd ik alweer wakker van Atimlie die opstond om het ontbijt voor de kinderen te gaan maken, en om 5uur kwamen ook de kinderen uit bed. Ja, dat zijn nog eens tijden! Ik ben nog maar even in mijn kamer gaan liggen om nog wat slaap te pakken.
Tot nu toe bevalt het dus eigenlijk erg goed! Het is erg wennen, aan de mensen, de temperatuur en de omgeving, maar ik heb het vertrouwen dat het wel goed komt. Ik hoop deze week ook een bezoek te brengen aan de dorpen waar de microkredietgroepen zich bevinden, maar zoals altijd in Afrika is het nooit erg zeker wanneer we dit gaan doen. Ik laat het voorlopig allemaal maar over me heen komen!
Bedankt overigens voor alle lieve berichtjes en kaartjes die ik nog heb gekregen van sommigen! Altijd leuk om dat te lezen wanneer je net onderweg bent.
Ik heb overigens ook een Ghanees telefoonnummer waarmee ik kan whatsappen! +233 502179576
Liefs, Heleen!
-
18 Maart 2014 - 12:09
Hannie Droogers:
Hoi Heleen,
het treft, dat ik net achter de pc zit, dus nu ben ik lekker de eerste die reageert.
Leuk verhaal, maar na het lezen van je verslag van je busreis en je eerste nacht in Sandema, sta ik er toch een beetje van te kijken, dat je schrijft, dat het 'erg goed bevalt" . Ik kreeg meer een beeld van hitte en herrie en slaapgebrek, maar dan trek ik mogelijk toch verkeerde conclusies. (toegegeven: ik heb zo weinig reiservaring, dat ik me er eigenlijk maar heel weinig bij kan voorstellen)
Ik heb je verhaaltje gelijk uitgeprint voor oma natuurlijk. Kan ze het ook een beetje meebeleven.
Een heel fijne tijd toegewenst en ik kijk uit naar je volgende blog!
groetjes en liefs uit Oud-Vossemeer -
18 Maart 2014 - 12:14
Melanie:
Super leuk Heleen! Heel veel plezier :) -
18 Maart 2014 - 15:59
Mam:
Hoi Heleen,
Wat een leuk berichtje. We hadden al iets van je gehoord via de Appjes. Fijn dat het allemaal goed is gegaan en dat je goed bent opgevangen door iedereen. Succes met alles en heel veel plezier en de groetjes aan alle kinderen. xxxxxx mam
-
18 Maart 2014 - 18:29
Heidi En Hans:
Hallo Heleen,
Je hebt weer al behoorlijk wat avonturen beleefd zo te lezen.
Geniet er maar van, veel plezier.
Groetjes uut Altere. -
18 Maart 2014 - 19:27
Petra Van Oosten:
Wat leuk, Heleen, dat je naar Sandema bent gegaan! Ik wens je een hele goede tijd toe en veel succes met alles. Hartelijke groet,
Petra -
18 Maart 2014 - 20:52
Peter:
Hoi Heleen,
Leuk om je belevenissen van de eerste week te lezen. Petje af voor je doortastendheid. Je doet het toch maar mooi allemaal. Veel succes en plezier, hopelijk snel weereen nieuw verslag van je!
Groetjes, Peter -
18 Maart 2014 - 21:17
Nelly Minnaard:
Ha Heleen, wat ben je toch een wereldburger geworden, je reist wat af.
Heel erg leuk dat het nu in Ghana , Sandema is. Een super leuk verslag heb je weer geschreven en ik ben benieuwd naar het vervolg.
Geniet van het werk en de mensen / kinderen en van alles wat je meegaat maken.
Liefs, Nelly -
19 Maart 2014 - 10:46
Mirthe:
Wat fijn om te horen dat het goed gaat. Het lijkt me een enorme belevenis. Geniet er maar lekker van. Ik ben benieuwd naar de rest van de verhalen!
Xx Mirt -
19 Maart 2014 - 13:21
Nicky:
Hee Heleen!
Gaaf om te lezen hoe je het allemaal ervaart! Erg herkenbaar ook!
De kinderen zullen vast snel aan je gewend zijn, komt helemaal goed!
Geef jezelf de tijd om aan de hitte te wennen!
En doe de kinderen en vooral Atimlie de groetjes van me! -
19 Maart 2014 - 22:47
Pascal:
Hoi Heleenekke,
Weer leuk om te lezen. Hopelijk lukt het om vaker stukjes te schrijven van je avonturen in Afrika. Maak er een mooie tijd van. Gr van Assie en Passie
-
19 Maart 2014 - 23:22
Susan:
Hi Heleen,
Wat ontzettend leuk om dit allemaal te lezen in je blog, anders blijf je ook maar met iedereen appen, haha!
Ik ben blij te wezen dat je goed opgevangen bent in Ghana en dat je er je draai aan het vinden bent. Ik kijk uit naar je volgende verslagje. Veel succes de komende tijd en we spreken elkaar.
Liefs,
Susan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
